Het leven op Aruba na 2 maanden

Hallo lieve mensen,

Weer even een berichtje uit Aruba. Tijd gaat echt super snel hier op Aruba, alweer 2,5 maand dat ik hier zit.
Laat ik beginnen met waar ik geindigd ben, na de eerste twee weken op het eiland ben ik opzoek gegaan naar een nieuwe auto en een nieuw huis. Dit viel nog allemaal niet mee vooral zonder de kennis van vaders en broer wat betreft auto s is het toch altijd lastig om een auto te kopen. Nu is het motto hier als je auto in een keer start heb je een goeie auto aangezien accu s van auto s hier niet al te lang leven. Gelukkig had ik wat vrienden die wel mee wilden om wat auto s te bekijken. Zo waren we eerst bij een auto die er op de foto erg leuk uitzag maar wel erg goedkoop was dus ik twijfelde al maargoed toch wezen kijken, samen met Amber. Het was ten eerste al een drama om het te vinden aangezien ze hier niet aan straatnaambordjes doen en ook niet aan een logische huisnummer volgorde dus het was even zoeken. De auto zag er al vrij gammel uit maargoed wij toch een proefrit gemaakt langs een kroeg gereden waar ik wel vaker kom daar de barman en automonteur ( die toevallig aan de bar zat) er naar laten kijken. Conclusie niet doen was van alles mis mee. Was wel balen want toen moest ik weer opzoek naar een volgende en snel ook want ik had mijn huur auto nog wel maar die auto was zo ongeloofelijk slecht, viel meerdere keren per dag uit onder het rijden etc.
Nou wilde het toeval dat ik bij papiamentoles zat en iemand vroeg of er iemand geintreseerd was in een auto, dus ik samen met een vriend auto bekijken rammelde wel beetje maar volgens Abel was het een prima prijs voor een prima auto dus daar was mijn nieuwe auto. Tot op de dag van vandaag ben ik er erg blij mee ook al heeft ie wel wat kleine eigenaardigheden.

Nu moest ik mijn huurauto weer inleveren nou dat was ook nog een hele klus. Ik had een vriendin van mij gevraagd om even mee te rijden zodat ik mee terug kon rijden. Rij ik naar de afgesproken plaats lekke band! Echt wat een timing, ik een van de jongen bij de kroeg gevraagd om de band te verwisselen bleek de krik in me auto het niet goed te doen. Ik die vriendin gevraagd of zij een krik in haar auto had bleek dat zij met een kokende motor langs de kant van de weg stond dus die kwam lopend naar mij toe met de krik. Zaten we 2 meisjes met allebei een stukke auto. Uiteindelijk de wegen wacht de band laten vervangen, valt toch onder de garantie van de huurauto. Ik te laat op me werk pff wat een gedoe.
Het plan leek heel makkelijk maar in de uitwerking ging toch iets mis.
Bleek later dat de kokende motor kwam omdat zij ipv de koelvloeistof de ruitenwisser bijvulde.

Ook heb ik een nieuw huisje gevonden waar ik heel blij mee ben, zwembad alles voor mezelf, goeie locatie. Niet te ver van de stad en niet te ver van het ziekenhuis. max 10 minuten rijden beiden.
Ook is het goed beveiligd en is alles goed afgesloten zodat niet iedereen zomaar naar binnen kan.

Op het werk begint het te wennen. De zorg is, emt wat ik gewend ben, erg basis hier maar wel prima. De collega s begin ik nu iets beter te leren kennen en dat is wel leuk. Wel is werk hier maar een bijzaak terwijl in nl die toch wel een groot deel uitmaakt van je leven. Het leven buiten het ziekenhuis is hier zo relax en omadt het altijd mooi weer is ben je ook bijna altijd op stap of op het strand oid.

Een vriend van mij die heeft een zeilboot en daar gaan we soms mee zeilen wat ik echt heel erg fijn vind. De zee is zo mooi hier en het zeilen zelf is zo relax. Twee weken geleden zijn Lonneke en haar zusje Karlien een weekje langs geweest op Aruba, ook toen zijn we even wezen zeilen.
Weekje was erg gezellig en fijn om weer mensen om je heen te hebben die je al langer kent dat de mensen hier. Wel merkte ik dat ik weer even moest wennen om met andere mensen samen te wonen en mijn manier van leven hier aan te passen aan de maneir van leven die je in Nederland hebt.

Verder ben ik met een 8.5 geslaagd voor mijn papiamento cursus. Ik merk dat ik steeds meer begrijp van wat mensen zeggen alleen het spreken zelf vind ik nog lastig. Dit komt omadt je zo makkelijk overstapt op het Nederlands omdat bijna iedereen dat ook verstaat. Is even een stap die ik nog moet nemen om meer papiamento te gaan spreken.

De laatste maanden hebben we hier ook, zoals bijna altijd wel leuke feestjes gehad. Natuurlijk halloween wat hier groots wordt gevierd en wat een erg gezellig feestje was. Ook ben ik meegeweest op een catamaran ( zatamaran wordt het ook wel genoemd) je betaald 35 gulden en dan ga je 2,5 uur varen waarbij je op verschillende plaatsten stopt om te snorkelen en je de zonsondergang kan zien. De drank ik onbeperkt en ook wordt er heerlijk vers fruit geserveerd en heerlijke muziek gedraait, kortom een fantastisch tripje.

Ook worden er regelmatig zwembadfeestje, bbq feestjes en andere leuke activiteiten gerorganiseerd door de groep mensen met wie ik om ga. Momenteel ga ik veel om met mensen die in het ziekenhuis werken en is een gezellige groep. Elke dag is er wel ergens een feestje of met een groepje mensen de kroeg in. In het begin was ik echt manisch en ging ik elk feestje van nu ben ik iets rustiger geworden en wordt het leven wat stabieler wat wel erg fijn is.

Ik heb hier 2 weken geleden mijn allereerste hardloopwedstrijd ooit gerend!! 5 km met de colorrun waarbij je dus bekogeld wordt met allemaal verfpoeder. Nou het viel niet mee! Aangezien ik geen sportkleding en schoenen heb ben ik op mijn allstars gaan rennen nou dat merk je nog wel een paar dagen daarna. Ik heb serieus 4 dagen als een parkinson patient gelopen zoveel spierpijn maar het was het waard.
De run zou om 8 uur beginnen maar was, zoals alles op aruba, een half uurtje verlaat. Nu is dat opzich niet erg maar dat betekend dus ook dat het alweer een graad of wat warmer is. Ook lag ik die nacht er pas rond 3 uur in wat het ook niet makkelijker maakte. Dus met 30 graden volle zon en een kater de run gedaan waarbij ik van te voren had gedacht dat er ook veel stil gestaan werd bij de spots waar verf gegooit werd maar helaas.
Dus dat werd ongetraind 5 km lang (hard)lopen. Gelukkig had ik Astrid die ook niet getraind was en samen hebben we de 5 km uitgelopen waarbij vooral op de camera momentjes er fanatiek gerend werd maar bij tussen door ook erg veel werd gelopen. Er werd geen tijd gemeten dus geen idee hoelang ik erover gedaan heb. Wel was het een leuke ervaring en was er na afloop een goeie dj en zijn we heerlijk wezen zwemmen in zee om alle verf van ons af te krijgen.

Doordat het hier (bijna) altijd mooi weer is heb je ook niet het gevoel dat je al in november leeft.
Toen lonneke en Karlien hier waren heeft het helaas een hele week vrij veel geregend. Het begon al dag 2 dat ze hier waren dat het regende en iedereen maar zeggen oh het regent nooit op Aruba. Nou die week wel. De laatste avond dat ze er waren hadden we een super leuk feestje in San Nicolas, dat is een beetje de ghetto van Aruba. Het was een reaggea achtig feestje gesponsord door heineken en alles was groen aangekleed en het feest heet ook Greenvillage. Iedereen razend enthausiast en toen begon het te regenen en hard ook. In het begin was het prima heerlijk dansen in de regen niemand die zich ergens druk om maakte maar toen stopte de muziek ermee en begon het keihard te onweren en het stopte maar niet met regenen. Nou heel veel regen dat kan Aruba niet zo goed aan dus het water stond binnen een uur op bijna knie hoogte en als het dan keihard onweer boven je is het toch niet zo n heel fijn moment. Iedereen naar de auto toe maar op een gegeven moment konden we ook niet meer verder rijden omdat het water zo hoog stond dus wij wachten op de stoep tot het minder werd. Politie waarschuwde ons om neit verder te rijden, auto s die stopte met rijden vanwege de waterschade kortom drama. Uiteindelijk verder kunnen rijden en veilig thuis gekomen maar het was wel even een eng moment.
De volgende dag bleken er meerdere telefoons te zijn overleden door alle regen, helaas ook 1 van mijn telefoons heeft het begeven en die van Karlien doet t ook neit meer.
Iedereen zijn telefoon in bakjes met rijst ( schijnt te helpen ) en uiteindelijk zijn de meeste het weer gaan doen gelukkig.
Omdat er zoveel mensen waren hebben we zelfs een klein onderzoekje opgestart om te veglijken welke rijst het beste werkt ;)

Conclusie het leven op Aruba is fantastische en vermaakt me hier prima. Over 1 week komt me moeder langs en heb ik een aantal dagen van het werk vrij waar ik super veel zin in heb.

Oh voor de mensen die het willen weten mijn nieuwe adres is:
Tanki Leender 153, Oranjestad. Geen postcode

Heel veel liefs uit Aruba!